Jan-Willem en Coreen Bos-Beckeringh revitaliseerden diverse hotels in het buitenland. Voordat ze naar Portugal kwamen, toverden ze Hambleton Hall in Engeland om tot een ‘award winning’ hotel. Eenmaal in Portugal bliezen ze een voormalig grafelijk paleis in Agueda nieuw leven in. Hun droom bleef een eigen hotel dat ze naar eigen ideeën en inzichten konden runnen. Na bijna tien jaar strijd met de Portugese bureaucratie, bouwondernemers en architecten gingen afgelopen juni dan eindelijk de deuren van Lawrence’s open.

Nederlands hoteliersechtpaar renoveerde Lord Byron’s hotel in Sintra.

Gevel tuinzijde.

Lawrence’s moet een begrip worden. Een plek waar het gevoel krijgt dat je bij vrienden of kennissen bent, in plaats van een vaak toch onpersoonlijk hotel. In 1989 kochten ze de bouwval aan de rand van het centrum van Sintra. Dat lommerrijke lustoord, niet ver van Lissabon, waar al eeuwen lang koningen en andere adellijke lieden hun buitens en paleizen op de groene heuvels lieten bouwen. Niet alleen de lokatie van het pand was bijzonder, ook de geschiedenis van het pand. Alhoewel er tal van herbergen in Europa zijn die al veel langer geschiedenis schrijven, is Lawrence’s, dat door de eeuwen heen verschillende namen droeg, het oudste hotel van het Iberisch schiereiland en één van de oudste ter wereld. Sinds 1764. En bovendien logeerde de Engelse dichter Lord Byron er geruime tijd.

Tegenslagen

Restaurant,

Van een leien dakje ging het beslist niet. Alleen al over de belevenissen met de Portugese bureaucratie is een dik boekwerk te schrijven.  Architecten en bouwmeesters kwamen ineens niet meer opdagen, of bleken materialen hoger te doen voorkomen dan ze in werkelijkheid waren. Beslissingen van welwillende ambtenaren werden van de ene op de andere dag teruggedraaid. Terwijl net wat te plichtsgetrouwe arbeiders weigerden mondelinge toezeggingen van hogerhand te honoreren omdat zij niet over het juiste formulier beschikten. Het aantal financiële tegenslagen was ondanks geldelijke steun van diverse overheidsinstellingen groot. Ook bouwtechnisch waren er nogal wat problemen te overwinnen. Doel was om het voormalige hotel zoveel mogelijk in oude staat terug te brengen. Door de vele verbouwingen waren er veel stijlelementen verloren gegaan. Het pand had bovendien meer dan veertig jaar leeggestaan. Het gebouw was smal en hoog. Wilde er sprake zijn van levensvatbaarheid dan moest het worden uitgebreid. Bijna onmogelijk op een plek met een beschermd historisch dorpsgezicht. Op ingenieuze wijze werden drie etages toegevoegd zonder het historische karakter geweld aan te doen. Twee eronder aan de valleikant. Eén door het dak wat op te lichten waardoor een hele extra etage ontstond.

“Door de vele verbouwingen waren er veel stijlelementen verloren gegaan.”

Portugees-Engels

Een van de gastenkamers. Lounge met open haard (beneden).

Coreen, die ook verantwoordelijk is voor de pr en marketing, zorgde samen met externe adviseurs voor een interieur in klassiek Portugees-Engelse stijl: warme kleuren, gedessineerde stoffen en klassiek ogende meubelen. De kamers werden vernoemd naar romantische schrijvers uit het begin van de vorige eeuw. Vanwege het kleine aantal kamers, zestien in totaal, vormt het restaurant een belangrijke pijler van Lawrence’s. Doel is om binnen drie jaar één Michelin-ster te hebben. Om dit ambitieuze doel te bereiken laat Bos zijn chefkok Vitor Esteves, die voorheen bij het luxe Ceasar Penha Longa resort bij Sintra werkte, een of twee keer per jaar een meestercursus doen bij twee en drie sterren- Michelinrestaurants elders in Europa. Op de kaart staan klassieke Portugese gerechten in een moderne presentatie.

Gast eerst

(Foto’s: Lawrence’s Hotel)

Naar personeel hoefde het hoteliersechtpaar nauwelijks te zoeken. Dat meldde zich spontaan aan. Gemotiveerder personeel is er niet. De technische kneepjes leert de hotelier ze in de praktijk wel aan. Onder het motto: “De gast eerst, de rest daarna.” Hotel en restaurant zijn ‘talk of the town’. Op termijn komt er nog een winkeltje bij waar men bloemen, luxe souvenirs en kunstvoorwerpen kan kopen, een aantal intieme conferentieruimtes die via een aparte ingang  te bereiken zijn, en een portproefruimte annex wijnkelder. Met Lawrence’s lijkt een droom werkelijkheid geworden.

(1 juli 2007, eerder geplaatst in diverse varianten in Misset Horeca (10/1999), Grand Cru (juni 2001) en De Gooi- en Eemlander 18 december 2003, door drs. Leslie Leijenhorst)