A D R E S O N B E K E N D : A B R A S I L E I R A
Al meer dan honderd jaar de huiskamer van Chiado. Nee, misschien wel van Lissabon. In ieder geval voor het literaire en artistieke deel van de stad. En zou D. Duarte, de Portugese troonpretendent, die er zijn kantoor om de hoek heeft, ook wel eens een ‘bica’ nemen? Koffiehuis A Brasileira. Een toepasselijker naam is er nauwelijks.
In eeuw veranderde het interieur nauwelijks.
Hoe lang ken ik A Brasileira al weer niet. Het was een must toen ik de eerste keer naar Lissabon ging. Was het 1985? Al ruim na de Anjerrevolutie. Toch kwam in dat jaar mensen tegen met wie je in gesprek raakte over toen. Over de dictatuur. Dat zat er nog vers in. A Brasileira is ook zo’n plek waar je zomaar aan de praat kunt raken. Met een mede-toerist maar net zo goed met een ‘Lisboeta’. Het is een koffiehuis van de oude stempel. En bestaat al meer dan jaar. Je gaat er heen om iemand te ontmoeten, even tot jezelf te komen of gewoonweg om er een ‘bica’ (een espressootje) te halen. Iedereen kent het, en het ligt in het hart van de sjieke en literaire wijk Chiado. De wijk die bij. In een klap ging een deel van het geheugen van het land in vlammen op. Drie beroemde ouderwetse warenhuizen die op de T-splitsing stonden zoals Grandes Armazens do Chiado, theesalon Ferrari, en muziekwinkel Valentim do Carvalho. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Dit kon niet waar zijn.
Kroonluchters
A Brasileira werd niet getroffen, evenmin als de oudste boekhandels van de stad, zo niet van het land, iets meer naar beneden. Het koffiehuis bestaat al meer dan honderd jaar. Het Art Nouveau interieur is in al die tijd nauwelijks gewijzigd. De kroonluchters en de donker houten lambrizeringen, de koperen relingen langs de toog en de spiegels aan de wanden, de zwart-witte tegelvloer en de geur van verse koffiie. Alleen het publiek is een komen en gaan. Van de vaste stamgasten tot de geïnteresseerde toerist die sfeer komt proeven.
Pijpenla
de langgerekte pijpenla. Voorin zit de kleine kiosk waar je lootjes kunt kopen, de Diairio de Noticias, een zatEspresso oof een luchtiger tijdschiften, kauwgum en andere kleine waar. erkte. Wie er binnenwandle . De kranten in de stikken om de pagina op volgorde te houden, de geur van vers gemalen koffie, sigaretten…
Bonenkoffie
De naam van etablissement komt toch vooral van de koffie uit de oude kolonie Brazilië. De oude , ee. En je kun maar ook groe zkaen kiloe tweekilo zake . Maar da’s vreselijk onhandig als. Howel a bica bij A . Was het niet voor de smaak (neem dan . Buiten zit al weer decennia Fernando Pessoa eindeloos in geachten verzonken, een van Portugals grootste schrijvers.
Cafe A Brasileira, Rua Garrett, Lissabon (M: Baixa-Chiado)
(1 juni 2007, door Leslie Leijenhorst)