D E O M W E G W A A R D : K I N N A I R D
“Bij Dunkeld,” zei onze informatie. Maar waar? Eenmaal van Schotlands verkeersader, de A 9 die naar het uiterste noorden voert, afgeslagen, werd het zoeken geblazen. Aan de lange, bochtige weg leek geen einde te komen. Toen we de moed bijna hadden opgegeven, was de opluchting des te groter. Tussen hoge rhododendrons ontwaarden we een keurig hek met een gepoetste koperen plaat dat ‘Kinnaird’ meldde.
(Foto: Kinnaird Estate)
Kinnaird bleek in Dalguise te liggen. Geen dorp en ook niet op onze kaart. Aan de B 898. De ontvangst is allerhartelijkst. Terwijl we genieten van een kop thee op de gebloemde sofa bij een knapperend open haardvuur temidden van geurige bloemen en coffeetable books wordt de check-in geregeld. De sfeer is huiselijk. Veel van het personeel werkt er al lang. Van toen Kinnaird nog de residentie van de Wards was. ‘
Het buiten werd in 1770 gebouwd als een indrukwekkende ‘sporting lodge’ voor de graaf van Atholl. In 1927 kwam het in het bezit van ‘the Hon. Lady Ward’ die het naliet aan haar zoon Reginald. Deze woonde er lang met zijn Amerikaanse vrouw Constance Cluett Ward. Eind jaren ’80 besloten ze dat het huis te bewerkelijk werd om er te blijven wonen. Een klein privé landhuishotel leek hen wel wat. En juist op dat moment liet ‘Reggie’ zijn vrouw alleen achter. Constance Ward, nu 65, bruist nog immer van energie. En alhoewel haar dochters de ‘estate’ meerunnen, leidt ze Kinnaird Estate met rechtvaardige doch straffe hand.
Hoofd van de witte brigade is John Webber. Na jaren in Londen te hebben gewerkt, werd het tijd voor een nieuwe uitdaging. Die kreeg hij in Gidleigh Park (Devon) waar hij ruim zes jaar werkte. Vervolgens drie jaar in Cliveden (Berkshire). Daar ontmoette hij de Wards die hem vroegen of hij er niets voor voelde een eigen restaurant te beginnen. Sinds 1989 dus op Kinnaird, waar hij aan de wieg stond van het restaurant. Prompt won hij de titel ‘Most Promising New Restaurant in Scotland’. En mede dankzij John Webber staat de Schotse keuken eindelijk op de gastronomische landkaart. Aan de verrukkelijke ingrediënten die dit land levert, kan het nooit gelegen hebben. Alhoewel (te) weinig van de goede dingen boven de grens blijven. Sinds de opening van zijn nieuwe restaurant opende allengs meer veelbelovende restaurants en hotels hun deuren.”
“Prompt won hij de titel ‘Most Promising New Restaurant in Scotland”
John’s eten is robuust maar oogt attractief. De menukaart is overzichtelijk. Zes entrées, zes hoofdgerechten en zes desserts. Een greep uit de kaart: terrine van gerookte en gemarineerde zalm, gesmoorde lamsschenkel met een erwtenmintmousse, en geglaceerde pruimentaart met calvados. De zalm betrekt hij van de ‘estate’. Door het landgoed stroomt immers Schotlands wereldberoemde zalmrivier, de rivier Tay. En bovenal beschikt Kinnaird Estate over twee van de mooiste ‘beats’ (visoevers). De vangst wordt gerookt in een kleine ambachtelijke rokerij van David Louden, ooit bankier, in het naburige stadje Dunkeld. De andere ingrediënten zoals lam, Angus beef en kazen komen van kleine boerderijen uit de buurt. De wijnkaart is lang en eclectisch. Naast grote huizen zijn er ook eenvoudiger (huis-)wijnen die veelal ook in (halve) flessen of per glas worden geserveerd. En ook de whisky is ruimschoots vertegenwoordigd.
Kinnaird is zonder meer Schotlands meest ultieme landhuishotel, waarbij het woord ‘hotel’ niet op zijn plaats is. Meer een privéhuis waar gasten worden ontvangen. Het hoofdgebouw telt acht kamers en een suite. Allen zijn genoemd naar plekken op het ruim 3600 hectare grote landgoed. Vanuit de kamers aan de voorzijde heb je fantastisch uitzicht op de Tay Valley, waar de kraamkamer van de Schotse zalm ‘stroomt’. Daarnaast zijn verschillende cottages en huisjes op het landgoed verbouwd tot sfeervolle apartementen. Er hangt een sfeer alsof de tijd stil heeft gestaan. Mensen uit het Edwardiaanse tijdperk kunnen er zo weer binnen wandelen. Stemmige familieportretten hangen aan de muur van het restaurant. Opgezette kanjers van zalmen en andere vissen, in glazen vitrines, sieren de wanden in de biljartkamer, gevangen in de loop der tijd door leden van de familie Ward.
Een teddybeer met een ‘Don’t Disturb’-button zrogt dat je niet wordt gestoord, tenzij je nog ruimschoots voor het ontbijt wakker wilt worden met ‘early morning tea’, terwijl het hele huis nog in diepe slaap verkeert, de vogeltjes beginnen te ontwaken en het langzaam licht wordt.
Kinnaird, Kinnaird Estate, by Dunkeld, Perthshire, PH8 0LB, Schotland, tel.: +44(0)796 482440. Restaurant open: 12.30 – 13.45 uur en van 19.00 – 21.30 uur. Vegetarische maaltijden op verzoek.
(Alliance, juli/augustus 1994 door Leslie Leijenhorst)