Stilte in de stad.

Soms vraag je je wel eens af waarom bepaalde hotelnamen zo populair zijn. Waar je ook komt, overal tref je ze aan. Rex, Splendide, Terminus. Terwijl andere hotels een naam dragen met een zekere mate van exclusiviteit of een cryptische uitstraling in zich dragen. Zoals Columbus Hotell in Stockholm. Wat zou die man daar toch gedaan hebben? Een associatie die opkomt is in ieder geval die van ontdekkingsreiziger. Want hoe zeer ik Stockholm ken, en het hotel al ruim dertig jaar bestaat, is het er een dat goed verborgen ligt aan een weinig opvallende straat in een plezierige woonbuurt. Een dat je bij toeval ontdekt, of door iemand wordt getipt.

Toen ik er afgelopen voorjaar tijdens een beursbezoek onlangs voor het eerst logeerde en later contact zocht met salesmanager en eigenaar Dan Collin, zei hij al snel: “De volgende keer krijg u een mooiere kamer, een van de suites.” Ik begreep er weinig van, want ik had al zo’n plezierige kamer. Op een rustige plek, in een van de uithoeken van het gebouw met zicht op twee pleinen en straten, een woonkamer met comfortabele zithoek, een ruime badcel, en nog eens een aparte slaapkamer. En ook nog eens in een ingetogen nostalgische stijl. Want dat moet geschreven worden een groot aantal van de kamers zijn in het algemeen ruim van omvang. Daarnaast beschikt het hotel bovendien nog over een annex, in het zelfde complex,  met eenvoudiger kamers en gedeelde badkamergelegenheid.

Worstenpot

Zweeds grijs is niet lelijk.

Wie door de geschiedenis van het pand heen bladert, komt tot de ontdekking dat het een bepaald niet alledaags bestaan heeft geleid. Het complex werd in 1780 gebouwd door brouwer Lorentz Sifvert. De begane grond diende als brouwerij, de overige verdiepingen huisvestten de logementen voor de werkers. In 1812 wordt het gebouw gekocht door de stad Stockholm, het jaar waarin Napoleon de veldtocht naar Rusland onderneemt. Het pand kreeg op den duur de functie van het hoofdkwartier van de stadswachten. Deze waren bekend als de ‘worstjes’ en het is niet vreemd de Sifvertska Barakken als snel in de volksmond bekend stond als de worstenpot. Als in 1843 de cholera epidemie uitbreekt worden de barakken omgebouwd tot een tijdelijk hospitaal met maar liefst 239 kamers. Toen vanaf 1870 geleidelijk de trek van het platteland naar de grote stad begon. Dat leidde al snel tot een enorme woningnood. Mede door zijn omvang kregen de barakken als snel de functie van noodopvang. Overigens is het hotel maar in een deel van het complex gevestigd.

“Het pand kreeg op den duur de functie van hoofdkwartier voor de stadswachten.”

Comfortabele kamer in fin-de-siècle sfeer.

Grijstinten
Aan de straatzijde valt het nauwelijks op. Een van de vele gepleisterde gevelrijen in een stad waar, vooral in de oudere delen, die karakteristieke kleuren grijsgroen, amber of koperrood domineren. Columbus Hotell ligt in een deel van het ‘barakkencomplex’ aan de oorspronkelijke binnenplaats, waar vroeger de biervaten hoog opgestapeld lagen en de karren aan en af reden. Nu is de binnenhof een stilte oase midden in het bruisende Södermalm. Op een mooie dag kun je op het terras met stoeltjes van het type Beierse Biergarten een biertje drinken of een snack eten. Een restaurant heeft het niet, maar de buurt grossiert er letterlijk in. De stijl is klassiek. De kamers zijn ingericht met klassieke en deels ook antieke meubelen, deels afkomstig uit de nalatenschap van de grootvader van Collin. Ouderwetse ganglopers dempen de voetstappen van de passanten. In zithoekjes, die je op diverse plekken vindt, staan en hangen markante antieke stukken. Een kabinet, een oude piano of een bijzonder sculptuur of schilderij. Gecombineerd met knusse schemerlampen, ouderwetse fauteuils en banken en spiegels met vergulde lijsten. Veel van de houten stoelen hebben die typische grijstinten die je bij veel 18^e en 19^e eeuw Zweeds meubilair ziet, en waarvan nog altijd veel replica’s worden gemaakt. Ook het ontbijt mag er zijn.

Paardensculptuur
Meerdere malen door het hotel te hebben gewandeld, blijf je het gevoel krijgen dat het zo’n plek is waarvan je pas langzaam alle plekjes leert kennen. De volgende keer gaan we op zoek naar antwoorden op vragen als: “Welke rol speelde Christofer Columbus bij de naamgeving van het hotel?”, “Wie was Patrik Reutersvärd?”, Waarom heten de stadswachten van Stockholm ‘worstjes’?” En: “Wat zit er achter die schitterende paardensculptuur in een van de salons?” Voor mij is maar weer duidelijk dat je soms beter in een sfeervol driesterrenhotel kunt verblijven dan in zo’n typisch niet oncomfortabel, maar beaten track, en vooral onpersoonlijk standaard een sterretjes meer hotel kan zitten. Vaak ook nog gehuisvest in troosteloze molochen van glas of beton. Dan liever een hemellichaampje minder en een sterretje voor de sfeer en persoonlijke benadering extra.

“Ouderwetse ganglopers dempen de voetstappen van de passanten. In de zithoekjes, die je op diverse plekken vindt, staan markante antieke stukken.”

SoFo
Columbus Hotell ligt op loopafstand van een van de centrale pleinen, Medborgarpladsen, en het gelijknamige metrostation. Södermalm staat inmiddels bij intimi ook bekend als SoFo, So voor Stockholm Fo voor Folkungagatan, een van de hippe en bohémien straten van wat ooit het arbeiderseiland bij uitstek was en nu de huiskamer van trendy en bohémien Stockholm. Het ligt bovendien vlakbij het centrum. Je kunt wandelend naar de oude stad (beter bekend als: Gamla Stan) voor een maaltijd in een van de kleine eethuisjes of luxe historische restaurants. Houdt er rekening mee dat die terugweg wel heuvel opwaarts gaat. De noordzijde van Södermalm wordt gevormd door kliffen. Heen gaat afwaarts, maar terug …. De Tunnelbanan, de metro, nemen kan altijd nog.

Foto’s: Columbus Hotell, Stockholm

Columbus Hotell, Tjärhovsgatan 11, S-116 21, Stockholm, T 46 (0) 8 50311200 E info(at)columbushotell.se, I www.columbushotell.se

^{(18 juni 2007, door Leslie Leijenhorst)}